फेसबुकाच्या वॉलवर

फेसबुकाच्या वॉलवर

दुष्काळाचा छानसा फोटो अपलोड करून

तो वाट बघत बसला

कमेन्टच्या पावसाची...!

थोडंसं पेज रिफ्रेश केलं आणि बघतो तो काय

लाईक्स आणि कमेन्टचा

अक्षरशः धो धो पाऊस...

खरंच,

किती सोशल होत चाललोय आपण

या नेटवर्किंगच्या जमान्यात..!

सगळ्याच समस्यांवर आपण

अशी मिळवू पाहतो ऑनलाईन उत्तरं

आणि चॅट करता करता

करून घेतो आपल्याही संवेदनांचं ऍब्रिव्हिएशन !

कम्प्युटरच्या छोट्याशा विन्डोतून

क्रियाप्रतिक्रियांचे उमटत राहतात

ग्रीन, ऑरेंज आणि आयडल आयकॉन्स...

भावना पोहोचवण्यासाठी उमटतात इमोकॉन्स...

कुणाकुणाशी चॅट करत राहतो आपण

आणि

ऑनलाईन सुखदुःखांच्या गोष्टी करत करत

होत जातो ऑफलाईन

आपल्या भवतालच्या जगापासून...!

- दुर्गेश सोनार ( २८ मे २०१२ )  

नळाला पाण्याची धार बघून....

नळाला पाण्याची धार बघून

काय आनंद झालाय मायमाऊल्यांना...

पहिल्या पावसात भिजताना

जो होतो ना आनंद तोच आनंद

आता त्यांच्याही डोळ्यांत...

माळ्यावरून काढावी जुनी छत्री

तशा त्यांनी काढल्यात कळशा, हंडे आणि घागरी...!

इतके दिवस टिपूसही नव्हता नळाला...

आणि डोळ्यांची धार थांबत नव्हती...

नळासमोरची रांग मोठी

काही केल्या हटत नव्हती..

"आता आलंय पाणी तर थो़डं थोडं भरून घेऊ

साचलेली धुणीभांडी भराभर उरकून घेऊ...”

पदर खोचून बायाबापुड्या स्वतःशीच पुटपुटतात

पाण्यासाठी रातंदिन कुठे कुठे वणवणतात

बाया असं राहतात राबत

पोरसोरं खेळत राहतात

हातात घेऊन कागदी नावा

खड्ड्यामध्ये सोडत राहतात..

नळात नाही, ढगात नाही

कुठेच कसं पाणी नाही

पावशाही व्याकूळला

त्याच्या ओठी गाणी नाही...

कोरड्यास खाऊ कसं

कधी देशील दिलासा ?

खोटा झाला पैसा आता

ये रे ये रे पावसा...!

- दुर्गेश सोनार ( ७ मे २०१२ )