उदास होऊन आतानुसतेच हलते रान
त्या मलूल संध्याकाळी
निष्पर्ण पहुडले प्राण
झाडाच्या बुंध्यापाशी
पानांची हळवी सळसळ
मातीच्या उदरामध्ये
दुःखाने भिजले मूळ...
व्याकूळ निळाई गाते
अस्वस्थ ढगांच्या ओळी
तो फकीर निघून गेला
राहिली रिकामी झोळी...
- दुर्गेश सोनार ( २६ मार्च २०१२ )
